Klinika (a.k.a. Szpital)

Sunny powoli krocząc korytarzami kliniki pokopywała kamień pod nogą, który głośno turlał się po kafelkach znajdujących sie na podłodze, jednocześnie odbijając się też po ścianach, zamkniętych drzwiach i stojących tam gratach. Szczerze wolałaby, by na jego miejscu znajdowała się kauczukowa piłeczka, ale znalezienie takiej w tym miejscu graniczyłoby z cudem, no więc został jej jeden z krzemieni, które potem i tak może użyć do procy. Aż tak łatwo się nie tępią, a w razie czego pilnik znajdzie się nawet na takim zadupiu. Co tam robiła? Po prostu lubiła kręcić się po bazie sojuszników i przyglądać się ich zajęciom. Może nauczyłaby się lepiej opatrywać, a nawet wykonywać aborcje? Kto wie, może kiedyś znajdzie się osoba, która przeprowadzi jej kurs ''Operacje dla początkujących, czyli jak pozbyć się niechcianej larwy''. Tak, larwy. Nie jej wina, że nie przepadała za małymi dziećmi. Wychowana jako jedynaczka, nie przyzwyczajona. Już myślała, że zastanie tutaj tylko pacjentów, ewentualnie tych przemienionych w zombiaki, których za cel sobie obrała, jednak przed jej nos napatoczył się Aiden. Wesoły, w humorze jak zawsze - i to ją najbardziej w nim denerwowało. Nadmierny optymizm, ciągle ujarany tym swoim zielskiem.
- Coś się działo? Mam gdzieś ubić jakiegoś skurwysyna, który się przemienił?
Spytała zimno. Panna mistycznego kurwa chłodu.

Sunny zaczerwieniła się słysząc zdrobnienie swojego imienia, którego już i tak szczerze nienawidziła. Jednocześnie spojrzała na niego gniewnie wyciągając rękę po procę w chwili, gdy ten rozłożył w jej stronę ręce najprawdopodobniej myśląc, że dziewczyna rzuci się mu w ramiona i go wytuli jak pluszowego misia, którego przypominał. Srogo się mylił, bo chłód dziewczyny dało się wyczuć nawet na kilometr, więc April chcąc go jakkolwiek olać ruszyła w jego stronę, jednak zamiast się przytulić po prostu schyliła się i przeszła pod jego rozłożonymi rękoma jak pod mostem. Następnie spojrzała w te samą stronę co on, wciąż ze swoim zimnym jak lód spojrzeniem. Babsko kręciło się jak robal trzymając się za okolice intymne, a ostatnio podsłyszała od niej rozmowy o dziecku. Czyżby aborcja? Najpewniej, skoro mają pozbyć się czegoś z wiadra. Aż momentalnie przypomniała sobie gadanie jej rodziców o tym, jakie to jest złe, gdyż to już żyjące dziecko!1?!?!1! Wyrzucając to z głowy westchnęła głośno i złapała się za głowę.
- To babsko wygląda dość słabo. Weź ją gdzieś zanieś.

Czarnowłosa spojrzała się na niego z lekkim strachem w oczach i natychmiastowo pokiwała głową na nie. Co to to nie, za chuja nie będzie się w takie rzeczy babrać. Jeszcze babsko się wyrwie i wgryzie się w jej rękę. Nie lubiła ryzykować, zwłaszcza, że czasami były tutaj przypadki raptownych przemian, chociaż to i tak najlepszy szpital, jaki mogli sobie znaleźć w tych czasach.
- Sam sobie ją trzymaj. Nie będę ryzykować, jeszcze się wyrwie. Moje ręce przystosowane są do łuku i strzelby, nie do szarpania się z innymi.
Jej wypowiedź oznaczała po prostu najzwyklejsze ''Boje się, że nie będę mieć wystarczająco dużo sił''. W dodatku okropnie zimne dłonie dziewczyny w połączeniu z rozgrzanym ciałem kobiety spowodowały by lekkie poderwanie się jej do góry.

Ona przyszła tu tylko na patrol, ewentualnie załatwić kogoś nieudolnie wyleczonego przez innych członków toksików, a nie nauczyć się poprawnie wstrzykiwać marichuanen czy inne tego typu gówna laskom po skrobance. Warcząc coś pod nosem chwyciła dość ostro, lekko gniewnie przyrządy podawane jej przez brodatego doktorka aka Aidena, który nieudolnie starał się ją jakkolwiek uspokoić. Nikomu te uparte dziewczę nie mówiło, ale osobiście bała się strzykawek jak ognia, chociaż bardziej to samych igieł. Zaawansowana wiedza medyczna? Sranie w banie, starczy jej to, co wie, a jak zostanie ujebana to prędzej się zajebie niż przeprowadzi sobie samemu operacje nogi, ręki, przeszczepu nerki czy wstrzyknie sobie jakieś przeciwbólówki. Jeszcze znów sobie grabi wymawiając jej imię, ona go kiedyś opierdoli na łyso, a wyrwane czy ogolone włosy ułoży na czole w kształt kutasa i przyklei na kropelkę. Westchnęła. Już wykona ten zastrzyk. Przynajmniej po tym brodacz da jej święty spokój.
Słuchając jego rad dokładnie dojrzała się żyły, która była u ów kobiety bardzo widoczna. Szybko złapała za gazik nasączony antyseptykiem i przetarła miejsce według instrukcji starszego ''kolegi'', po czym słysząc o pęcherzykach powietrza przypomniała sobie jak to robili w filmach i serialach, a więc postanowiła pstryknąć w igłę palcami wzgrygając się przy tym jak wściekła i wystraszona jednocześnie chihuahua. Ostatecznie zaczęła przymierzać się do zastrzyku. Szczęście w porę została upomniana, by zrobić go jako tako pod kątem. Nawet w sumie jeśli zrobiłaby to źle, to nie miałaby wielkich wyrzutów sumienia. W tych czasach ludzkie życie nie było dla niej aż tak ważne. Na syk kobiety wywołany wbiciem igły i wstrzykiwaniem płynu Sunny pobladła, chociaż ona i tak już była biała jak ściana. I znowu wymówił jej imię. Trzeba będzie dosypać skurwysynowi prochu do tych jego ziółek do palenia. Wyjmując igłę April szybko przemyła miejsce ukłucia jeszcze przed instrukcjami Aidena, po czym przyłożyła na jego miejsce suchy wacik i grzebiąc szufladzie złapała za plaster, który oderwała zębami i przykleiła do ręki, by wacik nie spierdolił. Znowu głośno westchnęła i rzuciła strzykawkę z całych sił o ziemie. Igła z kontaktem z posadzką się połamała, a odłamek chcąc nie chcąc wbił się jej częściowo w łydkę.
- Kurwa mać! Jeszcze teraz sobie będe musiała odkażać ranę, jakbyś sam nie mógł zrobić tego pierdolonego zastrzyku.
Warknęła przez zęby łapiąc plaster, gazik wciąż nasączony antyseptykiem i plaster, po czym prędko na jednej nodze wyskoczyła z sali na korytarz. Dość ostro i gwałtownie wyrwała kawałek igły sycząc pod nosem, po czym miejsce przemyła , przyłożyła bawełnianą kuleczke i zakleiła ją plastrem.
- Pierdole, idę stąd.
Mruknęła pod nosem odrzucając plaster do sali.

Sunny zatrzymała się słysząc i zauważając jego nagłą zmianę, której nigdy by się nie spodziewała. Poza tym z jakiego chuja on spadł, żeby znać jej pełne dane osobowe? Ah no tak, Rita. Te cholerne babsko mówi mu pewnie o wszystkim, ale sam fakt wypowiedzenia jej obu imion oraz nazwiska był tak spodziewany jak klocek gówna pod choinkę. Zaraz, chwila. Co ona robi? Ona się tylko wkurwiła, jednak nie pokazała tego po sobie tak jak ten brodaty osobnik znajdujący się tuż przed jej oczyma. Nieźle, rozbita strzykawka doprowadziła Aidena do praktycznego szaleństwa. Może nie mają ich tutaj tak wiele? Nie obchodziło ją to zbytnio. Przewróciła oczami, chociaż lekko zdziwiona, bo PRAWIE wystraszona.
- Zmywam się stąd. Ślepy, głuchy, ułomny? Zapal jeszcze trochę tych twoich ziółek bo ci na łeb siada i bawisz się w wściekłego psa.
Rzekła zimno i wznowiła swoje wycofywanie się z placówki. Szybko jak na osobę z raną w łydce, chociaż wciąż to była tylko głupia, zanieczyszczona igła.


z.t.

Co tu sie kurwa właśnie odpierdalało nie dało sie opisać kilkoma słowami. To mógł być kabaret, cyrk, darcie ryja i moda na sukces, ale określeń znalazło by się od chuja i jeszcze więcej. Sunny odepchnięta na bok z nieznanych jej przyczyn straciła równowagę i runęła na ziemie obijając sie o pobliską ścianę. Zaraz po niej obok runęło trochę ludzi, drzwi jebly dość solidnie i zostały przyblokowane, a pacjenci zaczęli dobijac sie do środka. Tego kurwa juz za wiele.
- Moglibyście kurwa nie zachowywać sie jak pierdolone zwierzęta, przestać napierdalać w te jebane drzwi i łaskawie wrócić na swoje kurwa miejsce do waszych zasranych łóżek do chuja pana?! Osłabieni jedynie narażacie sie na przemianę w charczacych skurwieli, no chyba, ze tego cicho pragnienie!
Wykrzyczała gniewnie machając rękoma, ostatecznie pokazując im wszystkim w stronę, w którą mieli wypierdalać, co w sumie posłusznie zrobili ze wzgledu na strach, jaki wzbudziła w nich czarnowłosa. Sunshine syknęła cicho podchodząc do drzwi, w które następnie zaczęła ostro napierdalać z ramienia. Zablokowane, ale jakimś starociem. Jak porzadnie pierdolnie to nie będzie co zbierać i z blokady i z drzwi. Rozpędziła sie parę razy uderzając w stare mini wrota osłabiając zawiasy, by ostatecznie wypierdolić je kołem z całych sił. Oczywiście po co używać lewej nogi, jak można użyć troche mrowiącej prawej? Chuj, przynajmniej drzwi zrobiły to, co miały, czyli wyjebały z zawiasów z rozjebanym zamkiem. Czarnowłosa widząc scenerię znajdującą się przed jej oczami zaniemówiła. Rozjebana pacjentka, której April wczesniej wstrzykiwała jakieś gówno, pełno krwi i kości oraz cały ujebany tym Aiden - w dodatku ryczący szepczący imię jakiejś kobiety pod nosem. To. Był. Kurwa. Jakiś. Cyrk. Po długiej chwili stania w drzwiach, a raczej po prostu wejściu powoli wkroczyła do sali. Udawała, jakby wcale jej na moment nie przytkało, chociaż wciąż nie wiedziała co sie dzieje, a nawet lekko martwiła sie. Potrzasnęła głową. Zero empatii, kobieto głupia.

Sama nie wiedziała jaki bodziec tknął ją, by posłuchała brodacza, a nogi same grzecznie poprowadził ją do wcześniej wymienionej sali. Usiadła na... w sumie na czymkolwiek i zaczęła się zastanawiać. Chuj wie nad czym, skoro i tak nie było z tego żadnego pożytku. Powinna być teraz na warcie w mieście, a siedzi w klinice na terenie kompletnie innej grupy, wielkiego przeciwieństwa niewidzialnych. Czasami zastanawiała się jakim cudem oni zawarli ze sobą owy sojusz. Machając niecierpliwie nogami jakby oczekiwała przybycia Aidena kminiąc jednocześnie czy warto. Czy warto włączyć w sobie resztki empatii chociaż na jeden, maleńki moment.

Brodacz przyczłapał do sali obok, targając za sobą torbę z jakimiś medykamentami.
Przyklęknął przed siedzącą dziewczyną, oglądając dokładnie miejsce wkłucia. Nie było go trudno znaleźć, było bardzo mocno zaczerwienione, a obszar wokół niego posiniały. Nie wyglądało to najlepiej, ale też nie najgorzej. Przycisnął trochę to miejsce, co spowodowało, że April wydała z siebie lekki syk. To coś było opuchnięte i twarde, miało się wrażenie, że powoli rozchodzi się na większy obszar. Wyjął z torby gaziki i jakiś płyn, który pachniał jak sterylne pomieszczenie lekarskie, to prawdopodobnie było coś do odkażania. Przetarł delikatnie miejsce wkłucia, po czym wyjął jakąś maść z antybiotykami, nałożył jej solidnie na miejsce, po czym nałożył opatrunek. Westchnął.
- Na razie tylko tyle mogę zrobić - odparł trupio spokojnie, wstając - Wieczorem przyjdź znowu, lub gdy będzie bardziej bolało, lub gdy będziesz... w ogóle czuła coś innego - rzucił leki na szafkę - Teraz nie mam zbytnio czasu.
Wyszedł z sali szybkim krokiem. Po korytarzu roznosił się dźwięk jego kroków.
z.t.